De Werkende Moeder

Echte verhalen over rauwe randjes & lichtpuntjes

Home
Over mij
Brieven van een vriendin
Blog
- Momlife
- Mindset
- Persoonlijk
- Tips
Contact

Afrekenen

Welkom knapperd!

Wat leuk dat je een bezoekje brengt aan mijn website. De plek waar ik mijn creativiteit deel in de vorm van schrijfsels en creaties. Mijn naam is Nynke, moeder van twee en een creatieve duizendpoot, maar met één grote passie: schrijven. Ik hoop dat mijn verhalen je aanspreken en laat dan ook vooral een reactie achter als dit zo is 🙂 Vind ik alleen maar leuk en kan ik enorm waarderen.

Veel leesplezier.

Liefs,
Nynke

Je vindt mij ook op:

Een herinnering van twee jaar geleden alweer, maar

Een herinnering van twee jaar geleden alweer, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Dat onschuldige koppie, zich afvragend wat hij fout had gedaan. Nog zo klein en toen eigenlijk al zo groot.

Binnenkort is het tijd voor een nieuwe fase, de basisschool. En volgens mij is hij er best wel veel mee bezig. Voelt hij aan dat er iets gaat gebeuren, want hij klampt zich wat meer vast aan ons.

Overdag, maar ook 's nachts. Ineens zijn de nachten weer gebroken.

Maar dat geeft niets. Het is ook niet niks voor zo'n klein mensje. Het is nou eenmaal een grote stap om naar de basisschool te gaan.

En hoewel ik zeg dat ik er helemaal klaar voor ben (moeders hangt de vlag uit!), vind ik het stiekem ook nog wel een dingetje. Een soort van 'empty nest'-achtig syndroom. Je kan wel raden wie straks staat te janken aan het schoolplein.

De komende tijd dus iets meer knuffelen, iets minder ademruimte en iets minder slaap.

Gelukkig bestaat er koffie (moet ik het alleen dan wel weer gaan drinken 🤣)...

#woordenvannynke #echtinsta

Bedankt voor alle lieve reacties op mijn post van

Bedankt voor alle lieve reacties op mijn post van gisteren. Kreeg zelfs appjes van mensen van wie ik dat niet had verwacht 💚 Zoveel liefde voor jullie allemaal. 😊 En hoewel ik vandaag toch nog wel even een paniek momentje heb gehad tijdens het rijden, vind ik mezelf mega dapper. 💪🏽 Vijf jaar lang heb ik mij laten leiden door angst en dat is nu klaar. Op naar heel wat kilometertjes! 🚙

#woordenvannynke #echtinsta

Dit is het gezicht van iemand die voor het eerst n

Dit is het gezicht van iemand die voor het eerst na vijf jaar weer ALLEEN achter het stuur is gestapt. Geen cheerleader naast mij om mij aan te moedigen, maar een lege stoel.

De hele dag, of beter gezegd de hele week speelde dit weekend door mijn hoofd. De auto ophalen bij mijn ouders voor een bezoekje aan vrienden op de camping. Hoe ging ik dat doen?

Alle ramp scenario's gingen door mijn hoofd. Ik voelde weer die angst. En toen ik met mijn vader naar de auto liep kon ik wel kotsen. Huilen. En toen reed ik ook nog eens bijna de zijspiegel eraf (volgens mijn pa dan). Twee rondjes reed ik met hem naast mij op de parkeerplaats en toen was het moment aangebroken dat ik het écht alleen moest gaan doen.

Ik dacht terug aan de Matrix oefening die ik met @kle10e_vrouwencoach_zwolle had gedaan. Ik zag de positieve plaatjes voor mij die ik had gekoppeld aan de eerdere nare rij ervaringen. Ik dacht aan de zinnen. Aan de geluiden.

Ik voelde een rust over mij heen komen en toen ging ik.

Ik reed naar huis, deed nog een extra rondje, ging tanken, deed nog een extra rondje en kwam toen thuis.

Wat ik voelde toen ik de auto op de parkeerplaats had gereden?

Dit.
Hetgeen wat je op deze foto ziet.

Blijdschap.
Opluchting.
Trotsheid.

Stapje voor stapje kom ik er wel. En hetgeen waar ik aan dacht toen ik half kotsend bij mijn ouders de auto instapte bleek het waard te zijn...

"Feel the fear and do it anyway."

Nu lekker douchen en op de bank met de man.

Fijne avond knapperd.

💚😘

#woordenvannynke #echtinsta

16 augustus 2019. Ik zit in de trein vanuit Utrech

16 augustus 2019. Ik zit in de trein vanuit Utrecht, op weg naar huis. Met een gelukzalig gevoel. Ik heb iets daarvoor afscheid genomen van @i.m.lys met een mega dikke knuffel. 🥰

Hoeveel jaar hadden we elkaar niet gezien? Geen idee. Heel wat jaren in ieder geval.

We leerden elkaar kennen in een periode die voor mij erg traumatisch is geweest. Een donkere periode periode in mijn leven.

Verloren elkaar uit het oog, vonden elkaar online, hadden af en aan wat contact en vonden elkaar weer écht toen we beiden moeder werden. Bijna drie jaar geleden zagen we elkaar weer in het echt en het was alsof er niets was verandert.

Ik heb niet veel vriendinnen, maar de vriendinnen die ik heb zijn heel bijzonder. Heel speciaal voor mij. Elysia is daar één van. 💚

Ik heb nog nooit iemand ontmoet met zo'n groot, warm en zuiver hart. Iemand die met zoveel mooie intenties lichtpuntjes de wereld instuurt. Onder andere met haar mooie sieraden.

Ik cheerlead me al drie jaar suf omdat ik geloof in haar sieraden droom. De dingen die zij maakt zijn namelijk uniek. Bijzonder. Met een verhaal. Maar bovenal vanuit heel veel liefde gemaakt. Liefde wat je terug ziet en voelt, in elk sieraad.

Toen ik haar naam vandaag tegen kwam in het boek 'Het kan ook nooit normaal' van @liekeschrijft (aanrader trouwens dit boek, ik hoop op een deel 2 😌) appte ik haar dan ook direct. In tranen stuurde ik haar hoe trots ik op haar ben en samen waren we aan het janken. Zij op haar werk. Ik tussen drie gillende kinderen (lang leve vrijdag-middag-speeldates 🥳).

Man man man...wat ben ik trots op deze vrouw.

Dit gedicht schreef ik op 16 augustus 2019 in de trein onderweg naar huis. Ik heb hem hier en daar iets herschreven, maar de boodschap is nog steeds hetzelfde:

"Koester deze momenten.
Ja, koester ze allemaal.
Maar bovenal,
Koester deze personen,
want zij zijn bijzonder,
zij zijn heel speciaal."

💚

#woordenvannynke #echtinsta

Vandaag stond in het teken van: - mijn wekelijkse

Vandaag stond in het teken van:

- mijn wekelijkse squashdate gecombineerd met auto rijden (deze dame pakte de snelweg vandaag 🥳),

- een vakantie uitzoeken en boeken (vriendlief had het voorwerk gedaan, ik mocht vervolgens kiezen, maar het bleef een pokke werk),

- een speeldate waarbij het zwembad werd opgezet (wat ik uiteraard niet al van te voren had gedaan en dus op het heetst van de dag kon doen),

- koken (wat uiteindelijk resulteerde in broodjes hamburger omdat ik te laat was begonnen, maar hey..nu hoef ik morgen niet meer te koken)

- en het zwembadwater verplaatsen naar de planten voor het huis, samen met de buurtjes (zonde anders van dat zwembad water).

In mijn optiek niet bijzonder veel, maar toch ben ik gesloopt. Mijn voeten doen pijn en ik ben moe....

Dus...... ik duik zo lekker het bed in met het debuut boek van @liekeschrijft. Zin in! Telefoon lekker beneden aan de lader, zodat het niet alsnog tot laat scrollen wordt. Iets wat de laatste tijd steeds vaker het geval is.

Oftewel een lekkere wilde zwoele zomer avond ..🤣

Hoe was jouw dag? Heb je lekker van het weer genoten?

Maak er een fijne avond van knapperd. I call it a day.

💚😘

PS: hoe stoer is deze foto? Drie generaties (Molukse) vrouwen met de prachtige armbandjes van @johannekej ❤️ Knetterhard geinfluenced door vriendin @i.m.lys 🤭

#woordenvannynke #echtinsta

Een tijdje geleden vroeg @deisy.amelsbeek mij of i

Een tijdje geleden vroeg @deisy.amelsbeek mij of ik een gedicht voor haar wilde schrijven. Een gedicht passend bij het nieuwe platform wat ze vandaag heeft gelanceerd: @rawrnl_.

Een online rouw platform waar rouw ook écht rauw mag zijn.

Een plek voor verbinding.
Herkenning.

Het concept greep me direct aan en ik ben met veel liefde aan de slag gegaan voor haar.

Het gedicht is gebruikt bij een filmpje en dat vind ik mega vet. Ik ben dan ook super trots op het eindresultaat.

Check www.raw-r.nl voor het concept én het filmpje.

Lieve Deisy, bedankt voor je vertrouwen en veel succes met dit prachtige platform. 💕
.
.
.
.
.
#woordenvannynke #rawrnl #echtinsta #rouw #afscheid #woordenvantroost #herkenning #rouwen #verlies #verliesverwerking #verbinding #balans #energie #bewustzijn #gedichten #rouwverwerking

Gisteren had ik mijn laatste gesprek met @kle10e_v

Gisteren had ik mijn laatste gesprek met @kle10e_vrouwencoach_zwolle. We sloten een mooi traject af. Mijn tweede traject bij haar inmiddels.

Klementine kwam op een bijzondere manier op mijn pad in 2019 en hielp mij een paar maanden na onze ontmoeting bij mijn depressie. Succesvol. Ik wist eruit te komen.

Vorig jaar stuurde ik haar weer een appje. Ik kon namelijk wel weer wat Klementine gebruiken in mijn leven.

Dit traject was duidelijk anders dan de vorige. We gingen dieper. Pelden er weer een laag af. Meerderen zelfs. We kwamen dichter bij de kern en ik kwam nog dichter bij mijzelf.

Ik leerde liever te zijn voor mezelf. Ik leerde te ontspannen. Ballen los te laten. Ik leerde zachter te zijn. Mijn licht naar binnen te schijnen. Ik leerde mijn vrouwelijke energie kennen én omarmen.

Ik zag zojuist een foto terug van twee jaar geleden met een lijstje van doelen voor mezelf die ik na ons traject voor mezelf had gesteld.

Dit keer heb ik geen doelen.

Ik heb namelijk door haar geleerd om mezelf écht de ruimte te geven om te kabbelen. Om het allemaal even niet te weten. Om gewoon go with the flow te gaan. Vanuit een zachte en warme energie.

Iets wat ik nog nooit in mijn leven heb gedaan.

Vrijdag sloten we het traject op een mooie manier af. Maar het zal zeker geen uit het oog, uit het hart verhaal worden. Want ik zal in de toekomst vast en zeker wel weer een beetje Klementine kunnen gebruiken.

Zoals ik in 2019 schreef in een gedicht:

"Soms kan een onbekende,
zorgen voor een mooi moment.
En kan een onbekende,
je weer even laten zien,
wie je ook alweer bent."

Dank Klementine 💕

#woordenvannynke #echtinsta

True story. Wat zou jij doen? #woordenvannynke #e

True story. Wat zou jij doen?

#woordenvannynke #echtinsta

Ik zocht naar een foto voor bij mijn 'zo zag mijn

Ik zocht naar een foto voor bij mijn 'zo zag mijn dag eruit'-verhaal en zag toen deze foto. Een foto van mijn oma, mijn nene.

Ineens besef ik mij weer hoe erg ik haar mis. Hoe graag ik haar nog even had geknuffeld, mijn kinderen aan haar had voorgesteld.

And then it hits me...

Als ik dit al voel, hoe zou mijn moeder zich dan wel niet voelen vandaag?

Gelukkig is de jongste bij haar en kan hij haar overladen met knuffels, kusjes en liefde. En heb ik haar zelf net nog even geknuffeld.

Moederdag. Naarmate ik ouder word vind ik de dag steeds meer beladen worden. Omdat ik mij bewust ben van het feit dat dit gewoon geen gemakkelijke dag is voor iedereen.

Toch probeer ik er wel echt van te genieten. Zo ook vandaag.

De (zelf gemaakte) cadeautjes, knuffels, kusjes en aandacht. Ik zie hoe de kinderen ervan genieten om mij vandaag in het zonnetje te zetten, en daar geniet ik nog het meeste van.

Deze moederdag ging het plan van de man compleet de prullenbak in en deden we wat de kinderen wilden. Geen ontbijtje in de stad, maar verse wafels van me, myself and I (met wat hulp erbij). Geen bootje varen, maar 2.5 uur zwemmen.

Maar het maakte mij geen donder uit.

Vandaag was namelijk de meest perfecte imperfecte moederdag en ik hoop stiekem dat mijn oma van boven heeft mee genoten.

❤️

#woordenvannynke #echtinsta

Voor de wensouder, de sterrenkind ouder, het kind

Voor de wensouder, de sterrenkind ouder, het kind zonder ouder....ik denk aan jullie vandaag 💚

#woordenvannynke #echtinsta

Rij angst. Een angst die me al zeven jaar in de gr

Rij angst. Een angst die me al zeven jaar in de greep heeft. Op mijn 18de was ik begonnen met lessen. Na heel wat lessen en drie keer zakken, gaf ik het op. Ach ik ging toch naar Amsterdam verhuizen, een auto was daar helemaal niet nodig dus een rijbewijs ook niet.

Toen ik in verwachting was van de oudste kreeg ik het op de heupen. Met een kleintje thuis zou een rijbewijs wel handig zijn. Inmiddels was ik 30 en stond ik wat zelfverzekerder in het leven, dus dit keer zou het makkelijker moeten zijn.

Om het praktijk examen wat uitdagender te maken, deed ik mijn examen op de dag dat ik 36 weken zwanger was. En guess what? Ik haalde het papiertje direct (swipe voor mijn 'ik ben geslaagd foto' 🤣).

Maar daarna sloeg de rijangst weer toe. De overgang van een diesel naar een benzine auto was heel erg wennen en doordat constant de motor afsloeg op elke plek waar ik stil moest staan (ik overdrijf niet, true story dit) nam de angst het van mij over.

Als ik wist dat ik een keer moest rijden, was ik daar al een week mee bezig en had ik een buikpijn waar je u tegen zegt.

De laatste keer dat ik reed was volgens mij naar Duitsland, inmiddels zo'n vijf jaar geleden. Waarom ik reed terwijl ik last van angst had? Ik wist dat er maar drie punten zouden zijn waar ik moest stoppen voordat ik op de snelweg zou belanden en vanaf daar zou het mij sowieso lukken. Op de snelweg was het immers gewoon doorrijden.

Ik had er alleen niet bij stil gestaan dat ik natuurlijk ook de snelweg af zou moeten. En uiteraard sloeg de motor toen af. Terwijl het mega druk was. Ik had het angstzweet letterlijk onder mijn oksels staan toen we op de plaats van bestemming aan kwamen.

Sindsdien vermijd ik het auto rijden. Verzin ik smoesjes om maar niet met de auto te hoeven gaan of laat ik anderen rijden.

Een tijdje terug begon vriendin @jolienengels mij aan te moedigen om te gaan rijden tijdens onze wekelijkse squashdate. Alleen ook nu verzon ik steeds smoesjes om het niet te hoeven doen.

(Lees verder in de comments)

Blijf je uitspreken! Voor hen zonder stem. Voor he

Blijf je uitspreken!
Voor hen zonder stem.
Voor hen die na ons komen.

Want,

Nee, het is geen grapje.
Nee, het was geen andere tijd.
En nee, het is NIET OKÉ!

🌠❤️

#woordenvannynke #echtinsta #boos #vandaaginside #johanderksen #trauma #mentalhealth #mentalewelzijn #seksueelgeweld #seksueelmisbruik #mentalhealthawareness #awareness #bewustzijn #bewustwording #verandering

Laad meer... Volg op Instagram

Mijn gegevens:

Nynke van Hernen
Händellaan 6
8031 EP Zwolle
nynke@dewerkendemoeder.nu

KvK: 75976722
BTW: NL003026640B47

Ondersteund door WordPress | Thema: Head Blog